Harmony of the Spheres
The Harmony of the Spheres cycle, which took seven years to complete, is Franssens’ masterpiece, an attestion of his world view, the confirmation and expression of his mystical understanding of nature, which was possible only after he distanced himself…
De cyclus Harmony of the Spheres (2001) is Joep Franssens’ chef d’oeuvre, de bekentenis van zijn wereldbeeld, die pas mogelijk werd door het volledig afstand nemen van de normen die voor de Westerse muziek in de twintigste eeuw tot voor kort bepalend waren. Harmony of the Spheres is geïnspireerd op de grootse visie van de wereld zoals die beschreven is in de filosofische traktaten van Spinoza, waarin de spiritualiteit van een niet-materiële hemel (de Goddelijke creatieve krachten van de schepping) de wereld en de onderlinge relaties tussen de mensen, doordringt. Franssens (1955*) combineert compositiemethoden van de renaissance met technieken uit de twintigste eeuw, hetgeen resulteert in een machtig koorwerk dat in deze donkere maanden van het jaar velen zal aanspreken. Over deze cyclus in vijf delen schrijft Frits van der Waa in De Volkskrant: ‘De titel geeft al aan wat de muziek behelst: harmonieën met een welhaast transcendente werking. Sommige delen klinken alsof ze in de Renaissance geschreven hadden kunnen zijn, maar Franssens gebruikt ook stoutmoediger verbindingen. [ ] De uitvoering van het Nederlands Kamerkoor, in een van de delen bijgestaan door het kamerorkest van Tallinn, is om door een ringetje te halen.’
Netherlands Chamber Choir – Tõnu Kaljuste, conductor